Açık — Cahit KÜLEBİ…

Açık — Cahit KÜLEBİ…

Biz hep açık konuştuk.

Gökyüzünden maviydi sözlerimiz.

Sığ bataklarda değildik, kuşlar gibiydik,

Uçarıydık. Gözlerimizde

Şavkıyan parıltılar gibiydik.

Biz iyiye iyi, güzele güzel dedik.

Masallardan çekerdik mısraları, tülbent gibi.

Yalnız, şiirlerde yalan söylemezdik,

Umutlarımızda, hayallerimizde de yalancı değildik.

Biz buğday tarlalarında buğday,

Ağu yeşili bahçelerde ot,

Trenlerde düdük sesiydik.

Yıldızlara çobandık, değirmenlere su,

Bozkırlara bulut gölgesiydik.

Seller aktı gitti. Biz kaldık.

Bulutlar uçtu gökyüzünden.

Rüzgarlar darmadağın etti.

Ne bahçesinden hayır var, ne güzünden.

Akıl da bulutlar gibi çekip gitti.

Nerden bilirdik, çalışmaktan

Kocayacağını sevgililerin,

Yaşamanın güzelliği kadar

Hoyratlığını, bezginliğini...

Biz kaldık, koyup gitti bahar,

Her şeyi nerden bilirdik…

Açık — Cahit KÜLEBİ —1946—Kaynak: Adamın Biri—1936—1946—Cahit KÜLEBİ—1954—VARLIK Yayınları…Bütün Siirleri—Adamın Biri / Rüzgar / Yeşeren Otlar / Atatürk Kurtuluş Savaşında / Süt / Türk Mavisi / Yangın / Güz Türküleri—1997—ADAM Yayınları…

|Cahit KÜLEBİ|

| 00.00.1917—TOKAT — 20.06.1997—ANKARA|

|Türk Şair—Yazar|

•