Senin dudakların pembe
Ellerin beyaz,
Al tut ellerimi bebek
Tut biraz!
Benim doğduğum köylerde
Ceviz ağaçları yoktu,
Ben bu yüzden serinliğe hasretim
Okşa biraz!
Benim doğduğum köylerde
Buğday tarlaları yoktu,
Dağıt saçlarını bebek
Savur biraz!
Benim doğduğum köyleri
Akşamları eşkıyalar basardı.
Ben bu yüzden yalnızlığı hiç sevmem
Konuş biraz!
Benim doğduğum köylerde
Kuzey rüzgârları eserdi,
Ve bu yüzden dudaklarım çatlaktır
Öp biraz!
Sen Türkiye gibi aydınlık ve güzelsin!
Benim doğduğum köyler de güzeldi,
Sen de anlat doğduğun yerleri,
Anlat biraz!…
Hikâye — Cahit KÜLEBİ —1946—Kaynak: Adamın Biri—1936—1946—Cahit KÜLEBİ—1954—VARLIK Yayınları…Bütün Siirleri—Adamın Biri / Rüzgar / Yeşeren Otlar / Atatürk Kurtuluş Savaşında / Süt / Türk Mavisi / Yangın / Güz Türküleri—1997—ADAM Yayınları…
|Cahit KÜLEBİ|
| 00.00.1917—TOKAT — 20.06.1997—ANKARA|
|Türk Şair—Yazar|
•
Hikâye — Cahit KÜLEBİ…
Reviewed by ümitse
on
01:00:00
Rating:
Hiç yorum yok: